Categorie: 2011 Deep South & Florida

Met elke fase in je leven verandert ook je vakantiebehoefte. Toen Maxim nog klein was gingen we graag in Europa op vakantie en dan het liefst op een camping aan meer of zee. Maar de tijden zijn veranderd en hoeveel plezier we ook gehad hebben op campings, het is nu ons ding niet meer.

De caravan is verkocht aan de stalling in Spanje voor het symbolische bedrag van € 1,- (en dat was ‘ie ook echt waard!) en sindsdien hebben we één keer een rondreis gemaakt in het westen van de USA en zijn we vorig jaar naar Florida geweest. En dat is ons zo goed bevallen dat we lekker terug gaan naar Florida.

Wat gaan we doen?

We vliegen op Atlanta waar we aankomen op vrijdag 22 juli. Vanaf donderdag 28 juli hebben we voor twee weken een villa in Kissimmee gehuurd, waar we in 6 dagen naartoe rijden. Onderweg gaan we langs Charleston, Savannah (Dit zijn twee mooie stadjes aan de kust waar je de typische deep-south sfeer kunt proeven) en St. Pete Beach (lekker dagje strand met cocktails).

De route:

Vrij 22/07 aankomst op Atlanta, Marriot Atlanta Airport
Za 23/07 Atlanta – Charleston (dit hotel)
Zo 24/07 Charleston (in Charleston vind je mooie karakteristieke plantages uit North & South)
Ma 25/07 Charleston – Savannah (dit hotel)
Di 26/07 Savannah – St. Pete Beach (dit hotel)
Wo 27/07 St. Pete Beach
Do 28/07 St. Pete Beach – Kissimmee (waar we twee weken zitten in deze villa:klik! met dank aan MattRob, (een mede USA-adept) voor de tip!

Ik ben op zoek naar de mooiste en makkelijkste manier om foto’s en video op de blog te zetten.

Het is best wel gedoe om de foto’s er een beetje makkelijk op te zetten. De foto’s die uit de camera komen zijn namelijk minimaal 2Mb per stuk en dus moeten ze eerst verkleind worden alvorens je ze op de blog kunt zetten (de opslagruimte bij mijn host is namelijk beperkt). Eigenlijk zou Picasa het makkelijkst werken. Met Picasa kan je 1-2-3 alle nieuwe foto’s uploaden en dan staan ze mooi bij Picasa op de server en niet bij mijn host. Als ik dan vanaf de blog naar Picasa link heb ik een snel en makkelijk proces.

Ik heb ook Lightbox op de blog gezet als plugin. Lightbox is de functionaliteit waarbij je als je op een foto klikt de pagina zwart wordt en de foto wordt vergroot; je komt het op heel veel websites tegen. Probeer het maar bij de foto links.

 

En waar het allemal om begon: ik heb ook een plugin gevonden waarmee je eenvoudig kunt linken naar Picasa; er zijn werkelijk tientallen van dergelijke tools beschikbaar, van heel eenvoudig tot heel fancy. Heb er een paar geprobeerd die niet zo lekker werken maar volgens mij heb ik nu beet. Ik heb gekozen voor de plugin Picasa Express-2; deze voegt een picasa logootje toe naast de “knoppen” voor het uploaden van foto’s en video’s; hier een screenshotje:

En dan nu wat links invoegen met Picasa Express 2.

[pe2-gallery]      [/pe2-gallery]

Resultaat: prima tool. Je moet wel even in Lightbox instellen dat foto’s die groter zijn dan het scherm automatisch worden geresized omdat de pijlen om in een gallery vooruit of terug te bladeren buiten het scherm komen te vallen. Het is echt een supertool. Je klikt op het Picasa logootje waarna een scherm opent met al je Picasa albums. Vervolgens selecteer je een album en kan je daarna kiezen om 1 foto te selecteren, of meerdere waarbij je dan een gallery krijgt zoals je hierboven kan zien. Je kan in Picasa Express instellen dat je gebruik maakt van Lightbox en dan wordt het allemaal mooi geintegreerd.

Al met al wordt het dus weer best een mooi blogje!

* Update: viel achteraf bezien toch niet mee. Foto’s zagen er thuis op de Mac en iPad goed uit maar op een PC met Internet Explorer stonden de foto’s onder elkaar. In Firefox was het dan weer wél goed, om gek van te worden! Maar het is nu volgens mij gelukt om de settings van Picasa Express zo te tweaken dat het er in alle browsers uitziet zoals ik het wil hebben.

We zijn weg!

Donderdag was voor mij (Hans) nog een lekker drukke dag; wat heet, het was onverwacht druk en ik had nog best wel veel inspannende gesprekken met collega’s dus de dag vloog voorbij. Meta had het wat minder druk nadat ze de hele week in de stress had gezeten of ze alles wel op tijd af zou krijgen.

Bij thuiskomst ben ik ons eerst gaan inchecken. De eerste poging mislukte en ik kreeg de melding “inchecken op de luchthaven”. Toen nog maar een keer geprobeerd en toen ging het gelukkig goed. Dat soort dingen heb ik nou altijd!

Op het scherm waar je de stoelkeuze moet bevestigen stond onderaan een aanbieding voor upgrade naar Business class voor 199 euro. Best een hoop geld, maar op een ticket van 1100 euro is het in verhouding een mooie prijs. En wat is er nou mooier dan je op de eerste vakantiedag meteen onderdompelen (indulge, zeggen de amerikanen) in luxe. Lekker rustig inchecken, als eerste aan/van boord, hapje en drankje in de lounge en daarna als een vorst behandeld worden in het vliegtuig. Met drie klikken was het gepiept!

’s avonds hebben we de koffers gepakt en dat was eigenlijk heel snel gedaan dus toen we vanochtend wakker werden waren we al helemaal klaar voor vertrek. We hebben drie koffers van 20 kilo waarva 1 met veel tijdschriften (zwaar!) dus hebben we plenty ruimte over op de terugweg.

Ik ben nogal een zenuwpees als we op vakantie gaan dus heb ik erg slecht geslapen. Komt die luxe stoel in het vliegtuig straks goed van pas 🙂

We zitten nu in de lounge (bubbels!) en over een uurtje gaan we boarden, mooie gelegenheid voor mij om even een laatste test te doen mbt de weblog. Vorig jaar kwam ik er pas in Amerika achter dat foto’s uploaden niet lekker werkte dus dat wil ik wel even nog een keer testen voor de zekerheid. Foto’s maken, inladen in iPhoto, export naar mapje op de desktop en dan uploaden naar Picasa. Werkt als een dolle, kijk maar hieronder!

De volgende keer dat we een teken van leven geven zal na aankomst zijn. Hier, of op Facebook.

[pe2-gallery class=”alignleft” ]
   [/pe2-gallery]

Nadat we een uurtje hebben gerelaxed in de KLM Crown lounge zie ik opeens dat het boarden voor onze vlucht al begonnen is. Dus snellen we ons naar de gate waar we als een van de laatsten door de controle gaan. En dan sta je met driehonderd man in een veel te kleine ruimte een kleine 20 minuten op elkaar gepropt te wachten. Enfin, uiteindelijk mogen we dan aan board.

En dan de Business class in, wat een ervaring zeg! Als eerste aan boord, alle ruimte in de bagagebakken, heerlijk. En dan moet het grote verwennen nog beginnen. Brede stoelen die bijna helemaal plat kunnen en zelfs een massagestand hebben. Ons vliegtuig had de “oude” business class waarbij het TV scherm (groot!) en het tafeltje beiden in de armleuningen zitten. Als je TV kijkt en je tafeltje is in gebruik voor een drankje oid dan ga je niet even naar het toilet maar ben je wel even bezig om er uit te komen 🙂

Dan een glaasje bubbels (ja, echt te gênant) om het vreselijke wachten tot het vertrek te overbruggen. Kort na vertrek krijg je een aperitiefje aangeboden met een lekker bakje pinda’s (als je straks onderaan het verslag bent gekomen is de conclusie dat het een 9 uur durend drink- en eetfestijn is) en kan je je keuze doorgeven voor het hoofdgerecht; het hele menu (drie gangen) is samengesteld door Jonnie Boer. Vooraf lekkere zalm, hoofdgerecht gestoofd kalfsvlees en toe iets met rabarber en hangop? Uiteraard bij elk gerecht een passend (dessert)wijntje.

 

Ongeveer een uur voor aankomst krijg je dan nog een keer een maaltijd geserveerd, ditmaal iets Indisch, erg lekker. Onderweg heb ik twee films gezien, Gooische Vrouwen en Hall Pass.

Al met al een bijzondere ervaring die de meerprijs van de upgrade zeker waard was; wat een manier om je vakantie te beginnen zeg!

Na aankomst mogen we als eerste van boord en aangezien de stewardess ons had gewaarschuwd voor de grootte van Atlanta airport viel het me nog wel mee. Ooit op Frankfurt geweest of de Schiphol B pier? Dan valt dit echt wel mee. Bij de grenscontrole zijn we als derde aan de beurt. We worden geholpen door een traditioneel horkerig mens die danwel handschoenen aanheeft om niet met al die bacteriën van die reizigers in aanraking te komen maar zelf zit ze te hoesten als een ouwe hond so who’s contaminating who?

Koffers ophalen gaat snel, daarna weer inleveren voor de controle en met een treintje naar een andere terminal om de koffer weer van de band te halen. Daarna naar Alamo voor het ophalen van de auto waar ik me laat verleiden (of heb ik die mevrouw nou verleid om mij iets moois aan te bieden?) tot een upgrade naar en grotere auto. We hadden een Kia Sportage achtig ding gehuurd en hebben nu een Chevy Tahoe, iets groter dan een Q7.

TomTom instellen, naar het hotel rijden (5 minuten), kamer in, kleren uit en tukken maar! Het is 10 uur ’s avonds en in Nederland dus 04:00.

[pe2-gallery class=”alignleft” ]     [/pe2-gallery]

Terwijl ik dit schrijf zit ik in Florida met uitzicht over de golf van Mexico. Ik loop al twee dagen achter met de weblog omdat de eerste dagen best “druk” waren.

Enfin, de eerste nacht is achter de rug en om een uur of 4 was ik al wakker; nog wel moe, maar kan niet meer slapen. Redelijk geslapen al waren de bedden wel een beetje smal. In mijn herinnering waren de bedden in de hotels hier een stuk groter! We liggen nog een half uurtje/drie kwartier in bed, gaan dan douchen en op pad.

In de buurt van het hotel zat een WalMart waar we de eerste noodzakelijkheden hebben aangeschaft. Blikjes cola en Mountain Dew 🙂 een koelbox en een MiFi. Een mifi is een klein kastje (half pakje sigaretten) met daarin een SIMkaart van een Amerikaanse provider en WiFi voor maximaal tegelijkertijd 5 apparaten. Wat je dan dus hebt is je eigen mobiele hotspot en heb je voor $20 iets van 200 MB 1 Gb data. Voor $50 een maand onbeperkt.

Wat we ook altijd doen op de eerste dag in de USA: ontbijten bij Denny’s! Heerlijk! Maar als je het twee keer hebt gedaan ben je voorlopig weer genezen want het is veel en stevig. Eieren, spek, pannenkoeken, hashbrowns en toast. Dan kan je daarna door tot het diner!

Het reisdoel van dag 1 was Augusta, een plaats tussen Atlanta en Charleston. De route voerde ons over lokale “provinciale wegen”, dus in ieder geval weg van de snelweg. Georgia is erg warm maar ook heel erg groen. We hebben een groot deel van de dag door bebost gebied gereden. Wat foto’s van de “winding roads” van Georgia:

[pe2-gallery class=”alignleft” ]     [/pe2-gallery]

Op een gegeven ogenblik zagen we een bord staan met een verwijzing naar “Jarrell Plantation“. We hebben de afslag genomen en zijn er naartoe gereden. Je kan wel merken dat dit gebied een stuk minder toeristisch is dan de plaatsen die we bezocht hebben op eerdere USA vakanties. Hoe rustig het er was? We waren de enige auto op het parkeerterrein! Deze plantage is nog geheel in de staat van gebruik in begin 1900 en is niet meer in gebruik. Het was leuk om te zien maar omdat het zo bloedheet was hebben we een shortcut genomen in de wandeltocht en hebben we circa een half uurtje rondgelopen.

[pe2-gallery class=”alignleft” ]      [/pe2-gallery]

De verdere reis was ook erg mooi; rustige wegen, kleine dorpjes en schitterende natuur. Het hotel (Howard Johnson) was mwoa. Kleine bedden, onvriendelijk horkerig personeel.

’s Avonds hebben we gegeten bij Outback. Zowaar een keer een mindere ervaring met de Bloomin’ Onion. Hij was te lang gebakken en het vet was oud. Jammer! Maar de ribeye was goddelijk! Nieuw bij Outback is de wood fire grill en dat is voor een rib eye natuurlijk perfect. Heerlijk sappig en met een eikenhout-grill smaak! Jummie!

[pe2-gallery class=”alignleft” ]     [/pe2-gallery]

[pe2-gallery class=”alignleft” ]   [/pe2-gallery]

Kerken, kerken, kerken.

Er zijn twee scenario’s:

1. Er zijn hier in het zuid-oosten zoveel gelovigen dat ze wel om de 30 auto-rij-seconden een kerk neer moeten zetten
2. Om een of andere reden kunnen de baptisten lastig met elkaar door een deur waardoor ze gedwongen zijn om voor elke afsplitsing een nieuwe kerk neer te zetten.

Ongelooflijk hoeveel kerken hier staan. Kijk deze foto: twee kerken in 1 foto!

We zijn door dorpjes gereden waar werkelijk waar om de 30 seconde een kerkje stond! En het was zondag dus konden we mooi zien of ze een beetje trouw waren maar dat viel zwaar tegen! Je kan het zelf zien op de foto hierboven: maar twee autos bij de kerk!

De reis vandaag was vergelijkbaar met die van gisteren met als enige verschil dat we nu in South Carolina zitten en gisteren in Georgia. Het viel ons weer op dat ook hier bijna geen toeristen komen, wij werden overal met veel bewondering bekeken. Are you guys from Germany? No from Holland. Oh really? That’s cool! Blabla Amsterdam etc. etc. 🙂

Om een beetje in stijl te blijven hadden we maar een zender (WKSP) opgezet met een programma dat “Praise is what I do” heette en dat dekte de lading goed!

De omgeving waar we vandaag doorheen reden was wederom schitterend. Het is een cliché, maar wat zie je toch veel meer van de natuur en omgeving als je van de snelweg afgaat en je over kleinere lokale wegen verplaatst. Nog wat foto’s (kijk de eerste: Lean on Leiden!):

[pe2-gallery class=”alignleft” ]             [/pe2-gallery]

We hebben gelunched bij de Cracker Barrel, een wat vreemde restaurantketen omdat de helft van de zaak bestaat uit een “Country store” en de andere helft uit Country restaurant. Dus vooral veel plattelandsvoer op de kaart. Denk aan grits, fried chicks en sawmill gravy. Het is ons gelukt om een lekkere brunch samen te stellen zonder al te veel rariteiten en waren er wel positief over eigenlijk, grappige zaak!

De eindbestemming van vandaag was Charleston, een voor Amerikaanse begrippen oude stad met veel historie. We sliepen in het Best Western King Charles, een net hotel maar ook hier weer vrij kleine bedden waarin het best proppen is. Normaal gesproken zou ik daar niet zo’n probleem mee hebben maar in een vreemde omgeving heb ik graag wat ruimte in bed.

Meta en ik hebben samen de stad verkend en een lekker biertje gedronken in een Ierse Pub waar Europees voetbal op TV was en een wedstrijd tussen LA Galaxy en Man City.

 

Het diner ’s avonds was de Bubba Shrimp company. Een keten van restaurants waar ze voornamelijk vis serveren. Eten was redelijk maar wel aan de prijs voor een keten dus ik denk niet dat we er terugkomen.

En toen naar bed… nadat Maxim mij in zijn slaap een knietje had gegeven en vervolgens toen ik net weer in slaap was gevallen de deken van me aftrok heb ik mijn kleren aangedaan en ben heel zielig aan de receptie gaan vragen of ze toevallig nog een kamer overhadden. En die hadden ze, en gelukkig ook nog voor een ietwat gereduceerde prijs!

Dus lag ik lekker alleen in een kingsize bed en heb ik nog prima geslapen, al ben ik de eerste nachten vaak nog wat van de leg op vakantie.

[pe2-gallery class=”alignleft” ]              [/pe2-gallery]

Over de auto heb ik trouwens nog wel wat te melden! Er zit namelijk wel een sleutel bij de auto, maar het losse afstandsbedieninkje mist, dus elke keer als ik de auto van het slot haal gaat het alarm af en moet ik snel de sleutel in het slot steken. Even snel iets uit de auto halen is dus geen doen want elke keer is het TOET-TOET-TOET-TOET! Onderweg wel wat Alamo vestigingen tegengekomen maar die hadden allemaal geen Chevrolet Tahoe en die wil ik toch wel heel graag weer terug! Ik wacht wel tot Orlando en dan ruil ik ‘m daar wel in, dat is zo’n grote luchthaven dat ze wel een auto in deze klasse hebben.

Wat een gedoe gisteren met dat bed, we hebben echt geen zin om nog een nacht in een te klein bed te slapen. We hebben dit jaar echt pech met de bedden, zelfs in een Best Western en een Marriott hadden we smalle bedjes en dat wilden we echt niet meer!

We hebben het hotel in Savannah gecancelled en het hotel in St. Pete Beach gebeld of we een dag eerder konden aankomen en dat was gelukkig mogelijk. Enige nadeel was dat we dan vandaag bijna 800 kilometer moesten rijden. Dus maar een beetje op tijd vertrokken voor de grote reis. Een reis die achteraf gezien heel erg is meegevallen. Een groot deel van de route ging over Interstates waar je 65/70 mijl per uur mocht rijden (ca 112 km/u) en als je dan iets harder rijdt dan zit je op de 120 km/u en dan schiet het best op. Al met al waren we geloof ik om half vier in St. Pete Beach. Het rijden in zo’n monsterlijke grote auto op die lange rechte wegen zonder al teveel afslagen en gegarandeerd zonder files is echt een eitje. Na 800 km ben je wel wat moe maar stukken minder dan wanneer je een vergelijkbare afstand in Europa moet afleggen.

[pe2-gallery class=”alignleft” ]        [/pe2-gallery]

Onderweg wat laat ontbeten bij Denny’s en dan zit je dus weer voor de rest van de dag helemaal stampvol. De route voerde ons in het begin over een highway (zeg maar een snelweg die zo nu en dan door dorpen voert en waar je dan stoplichten hebt) en later over de Interstate. Lang en recht.

We kwamen onderweg langs Orlando rijden en zagen al de nodige herkenningspunten van vorig jaar. Alle Disney afslagen, Celebration en het Gaylord convention center, altijd weer goed voor een glimlach.

Aangekomen in St. Pete Beach was het groot feest! Heerlijk weer, mooi hotel met een kamer met Ocean View (hoewel het de Golf van Mexico is noemen ze het toch Ocean) en twee GROTE bedden! Het hotel is een beetje oud maar wel schoon en met vriendelijk personeel en dat is het belangrijkste.

Direct naast het hotel zit Bongos beach bar waar ze goddelijke cocktails maken!

Mensenlief wat loop ik ver achter! Het lukt me elke keer niet om tijd vrij te maken voor de weblog. Want of laat en moe, of vroeg en zin om iets anders te gaan doen.

De afgelopen dagen zijn niet zo drukbezet geweest met bloggable avonturen. Vooral gerust, wat geshopt, beetje op het strand rondgehangen, zwembadje gedaan, cocktailtje genipt, etc.

Het hotel is echt top! We hebben schitterend uitzicht over de Golf van Mexico en we lopen zo het hotel ui het strand op!

[pe2-gallery class=”alignleft” ]        [/pe2-gallery]

Gisteren wel leuk wezen varen met Little Toot. Dit is een boot die vertrekt vanuit Clearwater en de zee op gaat om te zoeken naar dolfijnen. Van alle boten in de haven is het de allerkleinste maar ook veruit de leukste! Little Toot maakt op topsnelheid een grote hekgolf en dat is precies wat dolfijnen leuk vinden. Zo leuk dat ze achter de boot aan zwemmen en sprongen maken in de hekgolf. Het was even zoeken naar een dolfijn maar als de kapitein er dan een gevonden heeft dan vaart hij er naartoe om de dolfijn uit te dagen om mee te zwemmen wat gelukkig lukte! Het is me gelukkig nog gelukt om er een foto van te maken!

[pe2-gallery class=”alignleft” ]          [/pe2-gallery]

Eergisteren hebben we gelunched bij Five Guys Burgers & Fries. Heaven on a bun! Dit is een hamburgerketen waar ze elke hamburger vers bereiden en je zelf uit een lange lijst toppings (Mayo, Relish, Onions, Lettuce, Pickles, Tomatoes, Grilled Onions, Grilled Mushrooms, Ketchup, Mustard, Jalapeno Peppers, Green Peppers, A.1.® Steak Sauce, Bar-B-Q Sauce, Hot Sauce), kunt kiezen. Ze hebben er hamburgers, friet,  hotdogs en frisdranken. En verder niets; geen ijs, geen shakes. Het is vers, veel en ongelooflijk lekkere hamburger!

[pe2-gallery class=”alignleft” ]     [/pe2-gallery]

Vanochtend naar de villa gereden, daar ga ik morgen weer verder!

 

Heerlijk, we zijn weer terug op bekend terrein en we zitten al lekker in het ritme. Het is heerlijk om hier in Florida in de villa aan te komen en al van de jet lag af te zijn. Vorig jaar waren we de eerste dag al in de villa en dan is ’s ochtends om 5 uur klaarwakker minder praktisch dan als je gewoon vroeg kunt gaan rijden naar de volgende reisbestemming.

Het huis is echt stukken beter dan die van vorig jaar. Niet dat daar iets mis mee was, maar deze is mooier en gezelliger ingericht. Ook veel betere kwaliteit apparatuur in de keuken bijvoorbeeld, je wilt echt niet weten wat voor crappy apparaten ze in de keukens van de huurvilla’s zetten! Vorig jaar hadden we in ons huis een kooktoestel zoals op de foto hieronder, serieus dat je dan dus je pan op een roodgloeiende spiraal moet zetten.

Enfin, het huis is mooi met lekkere meubels een lekker zwembad en een goeie airco.

Afgelopen nacht heerlijk geslapen en om een uur of 7 werd ik wakker. Meteen gaan douchen en daarna naar de Walmart voor brood voor het ontbijt. Twee keer de hoek om en ik ben bij de Walmart dus dat is ook perfect! Vorig jaar was het een kwartier rijden dus was ik elke keer 45 minuten weg en nu is het zo gepiept!

We zouden vandaag eigenlijk naar Magic Kingdom gaan maar omdat Animal Kingdom ons favoriete park is hebben we vanochtend besloten daarheen te gaan. We kwamen er om een uur of half tien aan en toen was het al aardig druk op het parkeerterrein. We werden ook meteen geconfronteerd met de bijna ziekelijke Safety maatregelen van Disney; op zich wel begrijpelijk maar telkens weer even wennen. Netjes achter het gele lijntje wachten (Sir I’m gonna have to ask you to step behind the yellow line) en de dienstdoende tram-veiligheidsfunctionaris loopt het hele trammetje af vooraleer we vertrekken. Better safe than sorry. Ik zal er later nog wel een filmpje van posten.

In AK aangekomen zijn we meteen naar Expedition Everest gelopen, onze favoriete roller coaster! De wachttijd was ca 15 minuten maar in werkelijkheid was het maximaal tien. De eerste keer zaten we helemaal achterin en Maxim en ik zijn nog een keer gegaan en hebben toen helemaal vóórin gezeten wat ik toch wel veel leuker vind.

Als tweede attractie hebben we de  Maharadja Jungle trek gedaan, hierbij loop je door een oerwoud met ruïnes en vergeten gebieden langs verschillende Aziatische diersoorten, zoals de komodovaraan vleermuizen (grote!) en de koningstijger. Vervolgens de Kilimanjaro Safaris. Hier kan men op een safari-voertuig stappen en typisch Afrikaanse dieren bekijken zoals giraffen, nijlpaarden, olifanten en leeuwen, rijdend langs rotskliffen en over wankele bruggetjes. Het is wel Disney!

Daarna de knaller van de dag, de Kali River Rapids, in de Efteling is dit de Piranha. Het verschil is echter dat je hier gegarandeerd nat wordt en als je mazzel hebt wordt je soaking wet! Heerlijk.

Tijdens de lunch kwamen we nog een Nederlander tegen die hier werkt en daar hebben we een babbeltje mee gemaakt.

’s Middags bij de villa gehangen en een beetje gezwommen en ’s avonds hebben we Sushi gegeten bij Seito Sushi in Celebration, echt een aanrader! We waren met zijn drieën $100 kwijt, wat best veel is voor Amerikaanse begrippen maar voor Nederlandse begrippen alleszins goed geprijsd.

We hebben niet zoveel foto’s van vandaag want we zijn hier vorig jaar ook al geweest. Wel veel gefilmd maar daar ga ik na de vakantie wel mee aan de slag. Ik heb hier een Flip gekocht, een superlicht cameliaatje (verdorie Apple, ik bedoelde toch echt cameliaatje CAMERAATJE!!! te typen), ben benieuwd hoe de kwaliteit is.

[pe2-gallery class=”alignleft” ]                  [/pe2-gallery]

En opeens hield ik op met bloggen… Mijn verontschuldigingen aan de trouwe lezers maar het bloggen en alles wat erbij kwam kijken kostte me simpelweg teveel tijd en ik moest me er elke keer toe zetten om iets te schrijven. Dus ben ik ermee gestopt. We hebben in de villa nog twee heerlijke weken gehad met heel veel Disney en we hebben de Disneypassen goed benut!

In de komende week zal ik de blog nog wel wat aanvullen maar dan niet met dagverslagen maar met dingen die mij opgevallen zijn of dingen die echt typisch Amerikaans zijn, zoals de toiletten, het gedrag in het verkeer etc. Ik zal de nieuwe artikelen aankondigen op Facebook dus je hoeft niet elke dag te kijken of er al vers materiaal is!