Maand: juni 2017

We zouden in augustus op vakantie gaan en een rondje vanuit Chicago doen maar het leek ons beter om wat eerder en iets korter op vakantie te gaan. Dus hebben we een week of 3 geleden besloten nu weg te gaan en dan naar Florida. Lekker een huis gehuurd op Sandy Ridge in Davenport bij Orlando. Pieter nog bedankt voor de tip!

Omdat we nu buiten het hoogseizoen naar Florida gaan hoop ik dat we nu toch écht een keer wat wildlife kunnen spotten, een aantal jaren geleden deden we een airboattour (in augustus) en zagen toen welgeteld één alligator. Onze Faceboekvrienden Rick & Mandy zijn nu ook in Florida en die hebben al heel wat gezien. Zal het dan toch gaan gebeuren?!

We vlogen met TUI en dat heeft als grootste voordeel dat je dan rechtstreeks vliegt! Overstappen kost je met wachten erbij toch altijd minimaal 4 uur extra en nu waren we om 14:00 uur in Florida!

De nacht was zoals altijd nét te kort en de nacht ervoor had ik in Duitsland ook al slecht geslapen dus de dag begon wat brakkig. 

Douchen, bakkie en naar Schiphol. Auto geparkeerd bij de Schiphol Holiday Valet (dit is van Schiphol zelf, dus wel betrouwbaar). Lekker makkelijk en net zo duur als “lang parkeren”. 

 Aangekomen op Schiphol en aangeschoven in de rij voor de incheckbalie sloeg de paniek toe: er stond “Meta” als voornaam op Meta’s ticket maar ze heet officieel Johanna! Hoe ik die fout heb kunnen maken snap ik echt niet. Ik boek al jaren onze tickets en weet dat je de eerste voornaam uit het paspoort moet gebruiken. Gelukkig was het geen probleem en konden we met de self-service check-in snel de bagage afgeven. Ook een voordeel bij TUI: je betaalt voor gewicht en niet voor het aantal koffers. En je kan ook voor een acceptabel tarief meer bagage meenemen. We hebben nu 65 kilo geboekt voor ons tweeën en dan mag je dat desnoods over 5 koffers verdelen.

Het hele inchecken, security en grenscontrole-circus duurde ongeveer 45 minuten en was dus lekker rap.

Zoals ik al eerder schreef ben ik deze vakantie extra scherp op wildlife en werd op Schiphol meteen op mijn wenken bediend want bij het koffietentje liep een levensechte muis! Dus “the curse is lifted” en niets staat een vakantie vol wildlife in de weg! ?

Bij het aan boord gaan van het vliegtuig liep alles gesmeerd omdat we de mazzel hadden helemaal voorin de wachtruimte te zitten. Ik bedoel maar: als je geen gouden pasje of ander privilege hebt dan moet je maar een beetje crea zijn en voor jezelf het business class gevoel creëren! Het was wel hilarisch om te zien dat het vliegtuig vol zat met lompe boeren (incluis mezelf). Toen er omgeroepen werd dat mensen met “beperkingen” mochten boarden stoof er een op hol geslagen horde naar de gate.

De vlucht met de Dreamliner is goed bevallen. Het is een stil en rustig vliegend vliegtuig en de verzorging aan boord was uitstekend. Er zitten geen raamblinderingen in die je naar beneden schuift maar de ramen dimmen en worden iets minder doorzichtig waardoor je nog wel daglicht binnenkrijgt, en dat is wel zo verfrissend.

 

 

Na aankomst op het pittoreske Orlando Sanford (afgeleid van Zandvoort?) moesten eerst de mensen die doorvlogen naar Miami het vliegtuig uit en door de immigratie waardoor wij niet helemaal vooraan stonden. Uiteindelijk hebben we er 45 minuten over gedaan en dat was nog redelijk want vlak achter ons landde een vlucht uit Manchester en die waren goed de sjaak. Twee volle vliegtuigen wegwerken met 5 immigratiebalies dat gaat wel even duren…

Omdat het zo’n kleine luchthaven is hebben ze niet zo’n grote keuze huurauto’s dus hoopte ik op een knappe Mustang. Ze hadden maar één convertible staan en dat was meteen bingo. Een gele Chevy Camaro SS met een 6.2L V8 die 455 pk en een heerlijk geluid uitbraakt. Veel lomper dan deze bestaan ze niet. Overigens is dit de hel voor als je koffers mee moet meenemen. In een Mustang past nog wel wat maar bij een Camaro is het gat zó klein dat daar geen grote koffer in past. Dus de koffers op de achterbak en karren maar.

En keihard regenen natuurlijk! Maar dat boeit niet, want we zijn weer thuis!

We waren om 17uur in ons huis en toen werden we al wat moe-achtig. Snel even gegeten bij Miller Ale house waar we een SUPERlekkere steak hadden. En zo heerlijk Amerikaans: in een half uur stonden we weer buiten, top! Vervolgens nog even een Publixje gedaan waar alles was zoals het hoort te zijn: de deli, de broodafdeling met de kleurige taarten en het Publix Aprons kookvrouwtje.

En toen…. ging het licht uit! Maar we sluiten af met de verplichte foto van de vleugel!

Oh ja… er werd geklapt bij de landing ??

Dag twee. Reveille om 03:00. Ogen wagenwijd open. Wakker. En niet meer kunnen slapen.

Voor de regelmatige Amerikaganger is vroeg wakker worden een bekend fenomeen, maar 03:00 is wel erg straf natuurlijk! Gelukkig zaten we niet in Californië!

Maar die dagen zijn ook wel lekker. Rustigaan de eerste blog maken (de eerste dagen is het dan ook nog helemaal geen moeite), bakkie, ontbijtje en om 06:00 buiten staan en je afvragen waarom het nog zo rustig is ?

Om 7 uur kwamen er een aantal ballonnen over, dat staat zeker op mijn bucketlist!

We zijn de dag begonnen in Celebration; we hebben op meerdere blogs gelezen dat de Market Street Cafe een superontbijt serveren maar helaas pindakaas… ze hadden problemen met de waterleiding dus zijn ze voor onbepaalde tijd gesloten! Gelukkig lag om de hoek een ander leuk tentje waar we ook een allerlekkerst ontbijt hebben gegeten.

En toen was het nog steeds maar acht uur ’s ochtends en hadden we er al heel wat uurtjes op zitten! Op naar de AT&T winkel voor een SIMkaart en een data-abonnement. Omdat het kan. Nadat de meneer in de winkel een abonnementje had geregeld zonder hotspot functionaliteit kon ik weer naar binnen maar uiteindelijk is het allemaal goed geregeld.

Volgende bestemming was de target. En die zien er zonder uitzondering allemaal hetzelfde uit, waar je ook bent!

zo rond het middaguur werden de oogjes toch wat moe en zijn we op huis aangegaan voor lunch en een zwemsessie. Meta heeft lekker half suffend rondgedreven op een luchtbedje terwijl ik met de drone wat filmpjes en foto’s van huis en de omgeving heb geschoten.

Het donkerbruine meer achter het huis is normaal gesproken niet zo donker maar dat komt omdat de waterstand enorm laag is door lange aanhoudende droogte. Al deze meertjes zitten miminaal de helft onder hun normale niveau. Het ziet er van bovenaf trouwens vunziger uit dan vanuit huis en het ruikt niet vies of zo.

Voor het avondeten zijn we naar Disney Springs gegaan waar alweer wat meer open was dan vorige keer, zoals bijvoorbeeld Planet Hollywood waar we dan ook gegeten hebben. Vooraf superlekkere humus met flatbread en als hoofdgerecht had Meta een kip-sandwich en had ik een SUPERGROTE hamburger die was uitgevonden door Guy Fieri.

En voordat ik ga vertellen dat we het tot maar liefst half negen hebben volgehouden nog een leuk nieuwtje! Dit huis heeft labeltjes bij de schakelaars. Wat een feest! Amerikaanse huizen hebben HEEL VEEL schakelaars en meestal ben je de hele vakantie bezig om te onthouden welke schakelaar voor welke lamp is, maar nu staat het er gewoon bij.

Dat het kan is toch ongelooflijk?!

En ten-aller-slotst nog een foto van Meta in haar natuurlijke habitat: de Sephora!

Nog even een nagekomen foto van gisteren want het synchroniseren van foto’s tussen apparaten werkt niet helemaal 100%. Maar het is wel meteen een mooie foto die het openbare toilettensysteem in de USA mooi weergeeft. Ik heb ‘m maar wat verkleind om de schok niet te groot te maken.

Enfin, terug naar de zondag! Reveille was vandaag rond 5 uur, dus een stuk beter dan gisteren! Na het ritueel van rondje Facebook, blogje schrijven, bakkie en ontbijt was de bestemming Circle B Bar Reserve. En hoewel dat meer klinkt als iets waar ze de lekkerste rumsoorten schenken is het een natuurpark met verschillende soorten landschap; ander ander moeras, bos en een meer.

Het was nog lekker rustig onderweg (duh, zondagochtend om 07:00) dus we waren lekker vroeg in het park.

Gelukkig was er een duidelijke waarschuwing dat dieren altijd voorrang hebben, voor je het weet snijd je een alligator de pas af!

We kwamen hier natuurlijk voor het wildlife, het eerste stuk door het bos was het hoogtepunt een squirrel. Wel héél mooi bosgebied, vreemd om eiken en palmbomen naast elkaar te zien.

Maar eenmaal aan de rand van het meer aangekomen staken hier en daar al wat bolle ogen en nieuwsgierige koppies boven het water uit.

Na ongeveer een mijl te hebben gelopen kwamen we langs een overdekte boardwalk boven het water van waaruit je mooi zicht had op de alligators en de vogels (en Meta).

Beide diersoorten leven hier in een soort viswalhalla want de vissen waren met vrij weinig moeite te vangen omdat ze allemaal vlak bij de kant rondplonsden. De alligator hield zijn bek open en de vissen zwommen er zo in!

Verderop was het wat moerassiger en daar zagen we een klein alligatortje (die dus net even het moeras verliet om netjes via de weg naar een andere sloot te lopen).

En allerlei mooi gevogelte!

En als klap op de vuurpijl ook nog een roofvogel die een lekker visje aan het opeten was (Rick, help me even, welke is dit?)

Toch wat hongerig geworden van dit avontuur hebben we daarna een lunch/ontbijtje gedaan in de Cracker Barrel waar het Meta zowaar is gelukt iets enigszins gezonds te vinden op de kaart!

Na de lunch naar huis waar ik naar de Best Buy gereden ben om een nieuwe lens voor mijn camera te kopen want ik wil graag iets meer zoom. Ik had alleen een 16-55 mm lens en heb er een 55-210 lens bijgekocht zodat ik betere natuurfoto’s kan maken (hoop te kunnen maken).

Diner bij Pei Wei wat ook weer een voedzame en redelijk veel groente bevattende maaltijd was. En superlekker! En een tip: de Pei Wei bij Celebration op de 192 is op zondag heerlijk rustig!

’s avonds nog even naar de premium outlets op Vineland geweest waar we allebei wat van onze gading hebben kunnen vinden.

Oh ja, ik heb vandaag een donut gedaan met Dries. Heel simpel: stuur om en gas geven! ?

De I4 is voor veel Floridagangers een doorn in het oog. Want file. Vaak. Het is wat dat betreft net de A4 bij ons pittoreske Anton Pieck-achtige Leiderdorp.

Maar mijn ouwe TomTom app (die tomtom binnenkort stopt te ondersteunen ?) heeft een functie “vermijden routedeel” waar je dan de I4 aanklikt en voila! je gaat lekker over de binnendoorwegen. Met een cabrio is dat ook wel zo relaxed.

Wat hebben we gedaan? Ik ben met mijn nieuwe lens terug gegaan naar Circle B Bar reserve, we zijn in de Florida Mall geweest waar we wat geshopt hebben en bij Five Guys met een small cheeseburger en 1 portie frites het avondeten hebben genuttigd en dat was dan een lekker relaxed dagje. Alhoewel… ik heb 11 kilometer gelopen!

En voordat het fotogeweld dan begint nog even een overpeinzing over de gespierdheid van Alligators. *HOE* kunnen alligators gespierd zijn?! Ze liggen de hele dag stil! En áls ze bewegen dan is het laaaaangzaaam en behoedzaam. Je zou dus eerder denken dat ze doorligplekken zouden hebben van het luieren. Dus.

Komen ze:

 

Voor deze vakantie hebben we drie dagen Disneytoegang gekocht. Gaan we 1 dag naar Epcot, Magic Kingdom en Animal Kingdom. Vandaag was de beurt aan Epcot omdat daar nu het Flower & Garden Festival gaande is. We zijn niet te vroeg gegaan en waren rond 11 uur in het park.

In de tram was het nog rustig maar in het park was het nog best druk is met wachttijden voor Soarin’ van 60 en Frozen zelfs tegen de 90 minuten!

Eerste stop is altijd Club Cool waar je allerlei Coca Cola producten van over de hele wereld kunt proeven. De watermeloen Fanta was mijn favoriet!

Het park is overal versierd met mooie bloembedden en bloembakken en er staan door heel Epcot allerlei Disney figuren uitgebeeld in bloemen / planten.

In Epcot loop je rond een groot meer waar je door talloze landen loopt waar de bouw, aankleding en restaurants in de stijl van het land zijn. Zo kom je langs Engeland, Frankrijk, Japan, Mexico, China, etc. En er zijn ook winkeltjes met Disney spulletjes natuurlijk…

Zoals je op de foto’s kunt zien was het niet te warm en best wel bewolkt. Eigenlijk prima weer als je een dagje naar Disney gaat. We zijn ooit na 20 minuten weggegaan uit het Hollywood Studios park omdat het gewoon té warm was!

Onze favoriet is Japan, met name om de ontzettend leuke Japanse winkel, een klein museum over Japanse kunst en de architectuur van de gebouwen.

We hebben gegeten bij de Italiaan waar we vooraf een superlekkere antipasti hadden en daarna een pasta die we gedeeld hebben omdat de porties hier zo groot zijn.

 

Vervolgens hadden we een Fastpass voor de nieuwe Soarin’. Dat is een attractie waarin je vrij in de lucht hangt en een film op een enorm bolvormig scherm wordt geprojecteerd, een soort Omniversum maar dan met beweging, waardoor het lijkt of je zelf zweeft. Echt waanzinnig mooi en helaas was de wachttijd 60 minuten want je moet het eigenlijk twee keer zien.

Toen Soarin’ voorbij was waren Edwin, Wendy en Vincent ook in Epcot aanbeland maar we hebben samen niks meer gedaan want Meta en ik waren best moe. We lopen zomaar 5-9 kilometer op een dag!

Maar ’s avonds hebben we ze wel wat langer gezien want we hebben met zijn vijven gegeten bij Duffy’s Sportsbar bij de Mall of Millennia. Was erg gezellig!

En zo hebben jullie het zomaar even een dagje zonder moeten doen! Dag 6 was namelijk de rustdag en daarin is zo weinig vermeldenswaardig gebeurd dat het verslag daarvan zeer slaapwekkend zou zijn!

Ik had natuurlijk wel wat kunnen zeggen over de complimenten die ik krijg voor Dries, en dat de Amerikanen oprecht “I like your car!!” roepen. Tot mijn grote spijt heeft het langs de lokale universiteit rijden er nog niet toe geleid dat er hordes bevallige deernes in  de auto sprongen!

Maar nu weer over dag 7. Op dag 7 gingen we een airboat tour doen en dat kan ook in Centraal Florida prima. Het noemt zichzelf de Kissimmee Swamp Tours en ligt ongeveer een uur ten zuiden van Kissimmee. Alhoewel… We hadden de Tomtom op de iPhone en Apple maps op de navigatie van de auto aangezet en daar zat meer dan 3 kwartier verschil tussen! Later bleek dat door een 5 mijl lange onverharde weg te zijn die door de tomtom op lagere snelheid was ingeschat.

We waren uiteindelijk dus ruim op tijd aanwezig voor de airboattour.

Het gebied waar deze tocht wordt gedaan is heel open gebied zonder mangrovebossen, het is een mix tussen moeras en open water. Moeras ruik je overigens wel hoor, best een putlucht hier en daar.

We zaten op de boot met een Duits gezin en de air boats bij deze operator zijn niet van die enorme bakken waar je met 20 man op gaat.

En toen was het dus dieren spotten. En nog meer dieren. En daarna nog meer.

Maar laten we beginnen met de grootste, een heel boze meneer alligator.

Dit was ook een forse en die dook zo maar onder de “aarde” in het moeras.

En een snail kite, ik kreeg hem helaas niet dichterbij (want de zoomlens is weer teruggebracht naar de Best Buy, was niet helemaal tevreden over de scherpte van de foto’s)

een mooi vogeltje:

En nog veel meer vogels, al dan niet in ei-vorm (wat ik dus niet begrijp is dat ze zichzelf promoten als de echte natuurliefhebbers maar wel met elke boot langs dat nest varen).

En natuurlijk deze vreemde vogel weer met op de achtergrond een alligator

Vervolgens nog even de drone opgelaten en wat mooi video en fotomateriaal van de omgeving geschoten. De video staat al gedeeltelijk op Facebook en daarvan maak ik later nog wel een wat mooiere versie.

Oh ja, nagekomen foto van een Osprey met een lekker hapje in zijn poten

Nadat we weer vertrokken met Dries hebben we ongeveer een half uur met samengeknepen billen gereden omdat de inhoud van de tank opeens van nog 45 mijl te gaan naar “low range” ging en de naald stijf onderaan stond. En het was best wel middle of nowhere daar dus hadden we niet graag zonder benzine komen te staan! Maar we hebben het weer gered.

Bij de benzinepomp kwamen we deze camper tegen die helemaal vol zat met love bugs!

En een trotse Trump aanhanger

’s avonds hebben we lekker gegeten bij Olive Garden en als je op de menukaart kijkt zie je echt de meest bizarre dingen, zoals gefrituurde lasagna. Alsof normale lasagna nog niet genoeg calorieën bevat ?

En met de laatste foto’s van Dries en een mooi bordje sluit ik de dag weer af. Tot morgen, dan gaan we naar Magic Kingdom (dus eigenlijk vandaag 🙂 )

 

Helemaal in de war met de dagen, maar van de dag waarop niet geblogd is zijn nog wel wat foto’s die het delen meer dan waard zijn, namelijk het eten (en drinken!) bij Bahama Breeze. Dus daar gaan we eerst even naar kijken en dán gaan we naar dag 8.

Nou, kijk er maar eens aan, en we beginnen met het belangrijkste. De entree van het etablissement van keuze voor die avond en Meta met haar “cocktail flight”.

Maar de muzikant en het overheerlijke voorgerecht “Jumbo Lump Crab Stack” moeten we ook niet vergeten. Een voorgerecht met garnaal, krab, avocado en mango. Superlekkere afwisseling (volgens mij spam ik dit voorgerecht elk jaar en dat blijf ik ook gewoon doen). Ik had als hoofdgerecht iets dat wél gewoon slecht is en Meta was ook hier weer de verstandigste met de Trinidad Chicken Curry Bowl, ofwel “Sautéed chicken, chickpeas and tomatoes simmered in a traditional Trinidad Indies curry sauce with coconut milk. Served over yellow rice with warm Naan bread and roasted pineapple chutney”. Ook super!

Maar toen was het dag 8 en begonnen we met luieren. Zwemmen. Rustigaan ontbijten. En het vliegtuigje bewonderen dat “Jesus Loves U” en dergelijke met witte rook aan de verder strakblauwe hemel schreef. Het is nogal droog in Florida de afgelopen tijd en gisteren was daarvan weer een voorbeeld want het gebeurt niet vaak dat het écht de hele dag strakblauw is zonder de hele dag ook maar één wolkje te zien.

De eerste foto’s van de dag zijn van het avondeten bij Panera Bread. Lekker soepie met een sandwich.

En daarna waren we klaar voor het grote werk want Disney’s Magic Kingdom stond op het programma! Na 20 dollars te hebben betaald voor het parkeren was er natuurlijk eerst de tramrit

En vervolgens de monorailrit (geen foto) naar de ingang van het park. Magic Kingdom is een superleuk park maar de reis er naartoe is al een hele onderneming! Maar we zijn binnen en daar gaat het om!

De eerste fastpass was voor Buzz Lightyear attractie, daar waren we nog nooit ingeweest maar we zien we vaak foto’s er van voorbij komen. Je komt er dus met een lamme hand weer uit omdat je als een malle aan het schieten bent!

Vervolgens hebben we rustig het park rondgesjokt; lekker relaxt want de volgende fastpass was pas anderhalf uur later. En zoals je p de foto hieronder ziet was het dus echt volledig wolkeloos en die zon die brandt echt als een malle, zoveel respect voor die Disney medewerkers cast members dat ze in die hitte hun dansjes doen!

De volgende Fastpass was voor de Thunder Mountain Railroad. Erg leuk ook weer en de attracties in Disney duren stuk voor stuk minimaal twee keer zo lang als in de Efteling valt me altijd op.

En check ook even die telefoon die iemand heeft laten vallen… Oeps!

Daarna naar het vuurwerk wat ondertussen meer een multimediaspektakel is geworden met projecties op het kasteel en laserlichten. “Wishes” is nu gestopt en de nieuwe show heet “Happily Ever After” en daarbij moesten we natuurlijk denken aan de bruiloft van Robert-Jan en Caroline!

Tsja… en toen weer terug naar het parkeerterrein met boot & trammetje met veel slapende kindertjes!

Onderweg naar huis nog even een paar donuts gehaald bij de leukste Krispy Kreme (winkel + “fabriek” in een) van heel Florida aan de voor Floridagangers bekende, beroemde en beruchte 192. En daarna ging het licht uit!

Vandaag geen aangekomen foto’s van gisteren. Having said that… fotomanagement is een beetje een drama omdat internet hier op zich prima is maar de uploadsnelheden zijn heeeeeeeeeeel laag, dus het delen van foto’s tussen Macbook en iPhones gaat nogal traag niet. De bloggers onder de lezers kennen de pijn van haperende techniek en zeggen nu in koor: “no pain, no gain”!

De bestemming van vandaag was Lake Apopka Wildlife Drive en dat ligt op ongeveer 45 minuutjes rijden vanaf ons huis. Uiteraard lekker rustig over de tolweg met het dakje er af. Rijden zonder dakje gaat overigens in deze hitte beter dan ik had verwacht; tot een graad of 33 is het prima uit te houden, ook als je eens stilstaat bij een stoplicht.

Vandaag voornamelijk foto’s en ik zal de commentaren bij de foto’s zetten. Gaan we!

En een hongerige osprey die een visje verschalkt

En nog veel meer vriendelijk en onvriendelijk gedierte

 

Jaja, het zijn wat veel foto’s, maar het is er zo mooi!

Daarna zijn we naar Winter Garden gereden waar op zaterdag een Farmers market is, erg leuk!

We waren er helaas wat laat dus na een kwartier was de markt al ten einde maar we gaan zeker terug!

En zo kwam na een stukkie rijde, beetje zwemmen een een goeie steam bij Miller Ale House weer een mooie dag ten einde!

Well, that was quite an adventure! Zondag zijn we naar het Country 500 festival geweest op het Daytona Speedway racecircuit. Country 500 is een festival a la Lowlands maar dan met alleen maar country artiesten. Het is een driedaags festival maar je kon ook kaartjes voor 1 dag kopen. Op zondag traden onder andere Easton Corbin (en die kennen we allemaal van de hit “Are you with me”), Kip Moore, Keith Urban en Kid Rock op.

Voor de nacht ná het concert hadden we een hotel geboekt in Daytona Beach zodat we niet nog terug naar Davenport moesten rijden en lekker aan de Bud Light of Jack Daniels konden J Het hotel is en mooi jaren 50 gebouw en poepnieuw gerenoveerd.

 

Na de check-in zijn we met een Über naar de Daytona Speedway gereden waar we bij de will call kiosk de kaartjes hebben opgehaald.

 

We waren nog niet binnen of we kregen al een bevestiging van de vermoedens: veel cowboylaarzen!

Jonge appetijtelijke dames waren over het algemeen gekleed in hot pants met cowboylaarzen.

Niet zo jonge en minder appetijtelijke dames trouwens ook ?

Nadat je door de ingang bent gegaan kom je met dit uitzicht het terrein op: iets rechts van het midden een grote witte tent (jaja, zonder airco maar wel met open zijkanten voor een briesje( en rechts aan het einde de main stage.

En tussen die twee podia in was een middenterrein met horeca en allerlei promotionele activiteiten van Budweiser, Jack Daniels etc.

Wat wij dus als domme toeristen niet wisten is dat het gebruikelijk is om je eigen stoeltje mee te nemen, zelfs mét ingebouwde parasol! Als we dat hadden geweten hadden we die ook lekker meegenomen.

 

We hebben de eerste uren met name in de Bluebird tent gezeten want het was bloedheet. We hebben daar onder andere Mark Chesnutt en Easton Corbin gezien en Meta heeft ook nog Maggie Rose gezien terwijl ik even aan de wandel was.

Easton Corbin drijfnat bezweet tot op zijn spijkerbroek aan toe.

Biertjes waren flink aan de prijs, een groot blik Bud Light was $11 dus het geld vliegt er wel doorheen want je moet flink doordrinken om je vocht op peil te houden!

En voor de rest plaats ik gewoon aleen maar foto’s. Het was een fantastische ervaring en als het aan mij ligt gaan we ooit nog een keer. Helemaal fantastisch is natuurlijk de volle drie dagen met een camper op het terrein maar dat is nogal prijzig (vanaf $750 voor drie dagen met water en electriciteit hookup), dus….

Zo. Dag was weer even een paar dagen radiostilte. Ik loop nu drie dagen achter maar de herinneringen zitten er nog vers in hoor!

Deze dag begon al eventjes geleden omdat Meta altijd heeft gezegd nooit te zullen gaan kayakken. Het in- en uitstappen zag ze niet zitten, laat staan de gedachte om onderweg onvrijwillig “uit te stappen” was al helemaal een reden om een mening te hebben over kayakken.

In deze vakantie stond ergens met potlood een dagje alleen kayakken voor mij op het programma. Dus ik Rick gevraagd welke kayaktocht hij kon aanraden. Eén daarvan, die in de Weeky Wachee rivier was qua lengte mooi (3 a 4 uurtjes) en was ook nog eens alligatorvrij. Voor mij hét argument om mijn keuze op deze te laten vallen.

En wat denk je? Wil Meta opeens toch mee! Vorig jaar hebben we in een autoband gedobberd op de Rainbow River / Springs en dat was ook iets waar ze met gruwel aan begon maar dat uiteindelijk dé ervaring van die vakantie was geworden!

Supergezellig dus samen op pad in een tandemkayak!

De dag begon erg grijs. Sowieso waren de laatste dagen van de vakantie erg grijs met forse regenbuien in de late middag. Dat hebben wij nou altijd, dat je denkt nog wat te gaan ondernemen waar lekker weer wel prettig bij is en het dan toevallig wat mindere dagen hebt.

We zijn toch gegaan en om alvast naar het einde van de kayaktocht te gaan: het was superlekker dat het bewolkt was want daardoor was het stukken minder heet. En we hebben het droog gehouden.

Was nog best een stukkie sturen met Dries, ongeveer 2 uur, maar uiteraard wel zonder dak!

Nou, en daar gingen we dan! Meta zo stijf als een plank in die kayak zitten natuurlijk, nog steeds bang om om te slaan. Maar blijf vooral verder lezen, want Wat Er Straks Gebeurt Zal Je Verbazen!!

De hele tocht duurt zo’n 3 a 4 uur en je glijdt gewoon met de stroming mee een riviertje af. In het begin door een State Park en later is het net zo mooi maar dan geen beschermd gebied. Dus kwam je zo nu en dan ook motorboten tegen. En ook wel eens motorboten met motorpech ?

 

Later kwamen we ze nog een keer tegen en toen deed de rook-uitbrakende tweetakt motor het weer.

In de fotoserie hieronder zie je een libelle op Meta’s pet en boven/onderwaterfoto’s van vissen. Die flink geconditioneerd waren want zodra je de kayak ergens aanlegde kwamen ze in grote getale bij je rondzwemmen in de hoop dat je blueberry muffin wat zou kruimelen. Boefjes.

En toen opeens gebeurde het ongelooflijke: Meta Ging Peddelen!

Na eerst al van een passerend stel de opmerking “you make this look so easy!” te hebben gekregen gleden Meta en ik als een stel professionele kayakkers door de rivier! Wat een team! En ook zo subtiel zoals Meta met één doelgerichte peddelbeweging de koers van de kayak nét een beetje veranderde zodat we supersmooth de volgende bocht doorgleden!

Na een tijdje hebben we even de boot op een strandje getrokken om even wat te eten/drinken en een zwemmetje te maken.

Waarna we onze tocht weer voor hebben gezet en ik opeens links van de boot een manatee zag zwemmen, rustig knabbelend aan het gras op de bodem van de rivier. Een manatee in het wild, zo cool!

Deze foto’s zijn dus echt leuk geworden! En dus komen ze in vol formaat voorbij:

Dat was dus een bijzondere ervaring!

Nog wat foto’s van leuke huisjes langs de route

 

Al met al dus een superdag waarin Meta de tegenzin voor het kayakken met vlag en wimpel heeft verslagen!

’s avonds gegeten bij BJ’s Brewhouse bij The Loop. Was de eerste keer en zeker niet de laatste! Meta had een Jambalaya en ik een super-sappige dubbele pork chop.

 

 

De vakantie is geslaagd, want ik ben vergeten op welke dag we nu zitten. Als mijn vingertelmethode me niet bedriegt zitten we op dag 13! En dat is zeker geen ongeluksgetal want we hebben het prima naar ons zin. Gelukkig gaat het met Meta’s vader ook nog steeds goed want dat bleef toch wel spannend; Marcella, Maxim en de thuiszorg hebben alles onder controle en hij is nog niet aan de wandel gegaan!

Het weer is hier hetzelfde als in Nederland en iets te warm voor de tijd van het jaar met een gevoelstemperatuur van maar liefst 42 graden. Overigens doen we alleen bij extreme hitte rond het middaguur het dak van de auto dicht. Tot een graad of 31 is het prima te doen!

In de categorie “nagekomen foto’s” of “niet voor deze dag specifiek relevante gevallen” nog twee foto’s.

1. dit is de staat waarin het Market Street Street Cafe in Celebration zich bevindt, dus die is nog wel even dicht 🙁

   

2. Sommige dingen zijn in de USA heel goedkoop en andere dingen zijn weer heel duur. Zoals vleeswaren bijvoorbeeld. Pakje bacon met 14 plakjes voor $6,29 terwijl 4 liter benzine rond de $2,35 kost.

   

Gisteren hebben we ook gezellig gefacetimed met Maxim en Tommie wat erg gezellig was. Ik heb Maxim het huis even laten zien en we hebben weer gezellig bijgekletst. Helaas voor Maxim zag ik de ENORME hoeveelheid onkruid tussen de tegels in de achtertuin en dus werd ‘ie ook nog met een klusje opgezadeld!

We hadden Disney kaarten gekocht voor drie dagen parktoegang maar het was toch wel pittig voor Meta om al te lang in zo’n park rond te lopen met deze hitte en daarnaast waren de wachttijden in het nieuwe Pandoraland toch wel aan de forse kant. De foto hieronder zijn de wachttijden 5 minuten na opening van het park!

Dus heb ik me bij de Guest Services gemeld en die zijn zo flexibel geweest om 1 van de dagen toegang voor een Walt Disney World park om te zetten in 2 dagen toegang tot de waterparken! Dus zijn we gisteren naar Blizzard Beach gegaan en doen we zaterdag Typhoon Lagoon. Omdat het dan Meta’s verjaardag is heb ik voor die dag een parasol en stoelen gereserveerd (nee, niet die van $362,50!) zodat we er lekker de hele dag kunnen hangen.

Blizzard beach’ thema is sneeuw en wintersport en dat is mooi tot in detail uitgevoerd zoals het Disney betaamd.

Ik heb de hele dag mijn horloge omgehouden en dan kan je mooi zien waar ik me heb opgehouden in het park. Hoe roder de lijn hoe langzamer je hebt bewogen.
De rode cirkel aan de buitenkant is de lazy river die het park rondgaat. Lekker langzaam dus.
De groene slang linksboven is een lange glijbaan (die gaat dus wat sneller) 🙂

’s avonds zijn we gezellig uit eten geweest met Meta’s collega René en zijn dochter Lisa.

En we hadden een SUPERLEKKER toetje, een Pineapple Creme Brulee. Jummie!

Nadat Meta en ik tijdens de voorzichtige analyse van de vakantie hadden geconstateerd dat een van de positieve punten was dat we geen ruzie hadden gehad (wat een hilarisch moment was omdat we nooit ruzie hebben en dus geen reden is om dit als specifiek positief punt aan te merken) ging ik gisteren alsnog op mijn bek. Want ik was Meta’s verjaardag vergeten te verslaan op de blog! Dus ging ik alsnog met billenkoek naar bed! Als ze daar op vakantie achter was gekomen had ze dit nummer gebeld:

Ik ben alleen de tel een beetje kwijt want zo ergens boven dag 14 ben ik de mist ingegaan waardoor we nu dag vijftieneneenhalf hebben. De dag die niet bestond. Misschien is het wel een complot van Meta om te zorgen dat ze nog een jaartje langer jong blijft!

Op dag 15,5 zijn we begonnen in Winter Park Haven Springs Garden. Winter Garden dus. Best wel wat verwarring elke keer want in Florida heb je Winter Park, Springs, Haven en Garden. En die laatste daar is elke zaterdag een leuke Farmers Market met allerlei leuke kraampjes. Vorige week hadden we er een superlekkere tonijnsalade gekocht en deze week gingen we er lunchen.

De hoeveelheid foto’s is wat magertjes dus je moet maar van mij aannemen dat het een allerschattigst marktje is.

We hebben er onder andere Tamales gegeten, dat is een Mexicaans gerecht. Wij vonden het maar mwoa. Meta had vervolgens nog een Crepe en ik nog wat Empanadas.

Daarna op naar de Mall at Millennia want ik had nog geen sneakers en die had ik wel nodig! De zoektocht was succesvol maar ze hadden mijn maat niet. Gelukkig hadden ze ze bij de Foot Locker in de Florida mall nog wel in mijn maat! Kijk eens aan wat een hippe patta’s!

’s avonds zouden we uit eten gaan bij Morimoto in Disney Springs. Morimoto is een Japans/aziatisch restaurant waar we tijdens onze 25 jarige huwelijksreis in las Vegas eerder dit jaar zouden gaan eten maar dat etentje ging niet door omdat de vakantie abrupt afgebroken werd. Maar nu ging alles wel goed en ging het etentje wel door!

Keihard regenen toen we onderweg waren en het hield nu ook echt niet op. Het blééf regenen. En wat moet je dan?! Ik ben op een drafje naar de Coca Cola winkel in Disney Springs gegaan en heb daar een mooie grote golfparaplu gekocht die ons veilig en droog naar Morimoto heeft gebracht.

Morimoto heeft een open keuken met een gezellige uitstalling van eenden. Arme Donald. 

We hebben ook hier weer superlekker gegeten, we hadden toevallig dezelfde ober als we vorig jaar hadden!

We zijn begonnen met een Bourbon Green Tea cocktail.

En daarna als starters de Key West Shrimp Tempura en de Spare Ribs (in starter-formaat).

Als hoofgerecht hadden we Peking eend. Lekkere crispy gebakken eend die je eet met hoisin saus, lenteui en komkommer in een pannenkoekje.

En als afsluiter een romantisch toetje om te delen. Maar laat het “je” maar weg! Hij is niet helemaal opgegaan…

Al met al dus een geslaagde verjaardag!

En weer grijs. Darn! Wat nu?! We hebben nog een dag Disney Waterparks tegoed en wilden graag naar Typhoon lagoon. Maar grijs. Temperatuur was ok…

Toch maar besloten om te gaan, het was toch “gratis” en als we na een uur weg wilden kon dat toch ook.

Little did we know dat ook hier een droge grijze dag echt niet erg is! We kwamen om 10:30 aan en hebben de gok gewaagd en een parasol met stoelen gehuurd. Dat is écht een aanrader! Kost wel $60 voor een dagje maar dan zit je lekker relaxed en ruim op een afgesloten stukje waar je gewoon je tas bij de stoelen kunt laten staan en je ook meteen vlakbij de ingang van de lazy river, een restaurantje en de soda fountain voor de frisdrank refills zit.

Onze relaxte oase:

En dan de *LAZY* river. We zijn echt nog nooit zo lang in een waterpark geweest, maar liefst 6 uur (toen ik mijn activiteitenmeter aanzette waren we er een half uur).
We zijn verspreid over de dag 5 keer de lazy river helemaal rondgegaan! De eerste keer twee rondjes en de laatste keer 3 rondjes! Zo tegen het einde van de dag wat het erg rustig in de rivier.

Was een lekker dagje. Een rondje in de Crush ’n Gusher gedaan (is een soort “rollercoaster”)

En een beetje met de waterdichte camera gespeeld

Uiteindelijk hebben we het dus zes uur volgehouden en hebben we met lazy riverren 1001 calorieën verbrandt!

En die hebben we er ’s avonds weer aangegeten! Want het was bonte avond en we hadden zin in goeie steak. En dan slinger je tripadvisor aan die ons Charley’s Steakhouse aanraadde, vlak naast de Kobé bij Celebration.

En dat was echt een supertent! Bleek later 4,5 punt op Zagat te hebben en volgens expert Robert-Jan is dat een hele goeie score.

Ik laat de foto’s het woord doen. Het is wel prijzig maar je kan met een beetje zoeken de kosten enigszins acceptabel houden. De geadviseerde wijn kostte $23 per glas maar we hadden van de wijnkaart een lekker fles Merlot van $40.

Ik had de Porterhouse en Meta de Filet Mignon. Maar het was echt te veel. Volgende keer skippen we de salade en bestellen we 1 side. Die ondefinieerbare bruine massa is op de BBQ op een stuk cedarhout gegaarde bloemkool. Om je vingers bij af te likken!

Gisteren was het vroeg reveille waarna we snel op pad moesten en daardoor kwam het er niet van om dag 14 op papier te zetten. Dus nu dag 14 en strakkies dag 15!

Dag 14. Dat was dus donderdag. En de bestemming van de dag was de westkust van Florida. We hadden een vaag plan. Dat is natuurlijk het mooiste op vakantie. We konden iets naturigs gaan doen maar (en wat ik nu ga zeggen is echt héél erg!) ik had het wel even gehad met de Anhinga’s en Alligators. Uit respect heb ik hun namen met hoofdletters geschreven, dan dan weer wel.

Dus zijn we de I4 opgereden in de richting van het westen en de eerste bestemming is de Denny’s bij de eerste afslag geworden ?. En het was er druk! Alleen maar Engelsen! Was trouwens de eerste keer Denny’s deze vakantie, we hebben ons ingehouden. Ik had een Grand Slam ontbijt en Meta Blueberry Buttermilk Pancakes. Lekker en goed vullend!

En toen de tweede bestemming: John Pass Boardwalk ligt in Madeira tussen Clearwater en St. Petersburg. Béétje toeristisch maar je kan er wel leuk foto’s schieten van pelikanen en ander gevogelte. Ik vind pelikanen zo leuk! En kijk die ene witte vogel eens stout tussen de schroeven zijn geland die als doel hadden om hem/haar te weren 🙂

We hadden nog een first want we hadden zo’n dorst dat we naar de Hooters zijn geweest! Daar waren we nu nog nooit geweest! Ik was zo afgeleid door al het vrouwelijk schoon dat ik spontaan niet meer uit mijn woorden kwam. Was echt een hilarische situatie!

Daarna zijn we doorgereden naar St. Pete Beach. Daar zijn we in 2011 ook geweest en daar hadden we nog erg leuke herinneringen aan. Het hotel waar we toen zaten bestond nog, was nog open en zélfs de beach bar was er nog! Zo leuk!

Vanaf die beach bar heb je dus uitzicht op de zee en zie je ’s avonds de zon in de zee zakken. Erg leuk plekkie waar we een heerlijke cocktail en wat te eten hebben genomen!

Op het strand werden de voorbereidingen voor een bruiloft getroffen. Nadat de stoeltjes rechtgezet waren en de bloemen opgehangen was er een heuse repetitie van de ceremonie. De Nederlandse toerist keek toe en zag dat het goed was.

Bij het verlaten van St. Pete Beach zagen we nog een echt onvervalste Floridiaanse wolk! Zo’n enorm ging waar een heleboel regen in zat!

Toen weer teruggereden naar huis! Morgen gaan we iets echt leuks doen! Naturig maar zonder alligators (hopen we!).